Discriminatie, racisme en uitsluiting zijn een groot probleem, ook in Den Haag. Het aantal meldingen van discriminatie van Den Haag Meldt is binnen een jaar verdriedubbeld en ruim een kwart van de Nederlanders geeft in 2018 aan recentelijk te zijn gediscrimineerd. Stichting Critical Mass ging van 17 maart t/m 28 juni de afgelopen maanden het gesprek hierover aan samen met ruim 550 stadsinwoners en onthult op 1 juli 2021 de gloednieuwe mural die dient ter herinnering om het gesprek te blijven voeren en te reflecteren op je eigen gedrag. Een mural als reminder Zwijgen is toestemmen, stilte kun je verbreken. Een sprekende tekst over discriminatie, racisme of uitsluiting die de komende tijd te bewonderen is als gloednieuwe mural van kunstenaar Dario Goldbach in de wijk Binckhorst.

De tekst roept inwoners van Den Haag op om te reflecteren op hun eigen gedrag. ‘Wat we ermee duidelijk willen maken is dat zwijgen hetzelfde is als toestemmen. Wanneer je niets doet, hou je het narratief van racisme, uitsluiting of discriminatie in stand. Als omstander heb je altijd een keuze. Je hebt altijd de optie om iets te doen als je dit soort situaties ziet gebeuren. Je hoeft niet stil te zijn of weg te kijken. Je hoeft ook niet in opstand te komen. Maar je kunt wel het gesprek aangaan. Iedereen heeft die kracht om zo het verschil te maken’, licht Karen Retera directeur van Stichting Critical Mass toe. Uitsluiting in Den Haag Critical Mass en de Gemeente Den Haag vinden het belangrijk dat er een blijvende herinnering aan de afgelopen maanden zichtbaar is. Dit in de vorm van een kunstwerk gemaakt door een Haagse Kunstenaar. Het kunstwerk geeft uiting aan de ontmoeting met ruim 550 stadsbewoners van de gemeente Den Haag die het gesprek met elkaar zijn aangegaan over uitsluiting, racisme en discriminatie middels de VR-experience ‘Met Andere Ogen’.

Onder andere voetbalclubs, buurtbewoners, scholieren en jongerenwerkers sloten aan. En het bleek hard nodig. De gesprekken geven een eerste indicaties over de ervaringen met uitsluiting en racisme. Uit de voorlopig resultaten van deze gesprekken blijkt dat uitsluiting vooral plaats vindt op basis van huidskleur en religie (80% van de deelnemers weleens te maken heeft gehad met uitsluiting op basis van huidskleur. Dit was de meest voorkomende vorm van uitsluiting, gevolgd door uitsluiting op basis van religie (30%), op basis van geslacht (23%) en op basis van seksuele voorkeur (23%). Ruimte om gehoord te worden Tijdens de ervaring Met andere ogen kregen de stadsbewoners niet alleen een virtueel inkijkje in verschillende situaties maar gingen ze hierna ook samen met een ervaren gespreksleider het gesprek aan. Meer dan helft van de deelnemers gaf aan dat ze het gevoel hadden dat ze hun persoonlijke verhalen en ervaringen konden delen. En 53% gaf zelfs aan door het nagesprek gemotiveerd te zijn geworden om iets te doen als zij sociale uitsluiting in hun eigen omgeving zien gebeuren. Toen er achteraf aan de deelnemers gevraagd werd welke acties er ondernomen moeten worden om sociale uitsluiting in Den Haag aan te kunnen pakken, gaf 70% van de deelnemers dan ook aan dat er meer moet worden gepraat over sociale uitsluiting.